Kitabın içeriğine baktığımızda adına tezat, Kürtlerin tarihleriyle ilgili somut verilere dayalı veri sunmadan, sadece masallara, efsanelere ve hikâyelere dayanarak Kürtler hakkında görüşler öne sürer.
Kürtlerin özgür iradesine başvurulmadan kapalı kapılar ardından sürdürülen pazarlıklarda, şayet bir halkın özgürlüğü ve geleceği pazarlanıyorsa, şimdiden söyleyeyim her iki tarafta kaybedecektir.
Ülkenin bölüneceğinden korkuyorsunuz: Ancak, “Devletin dili Türkçedir” sözlerini ilke haline getirip Anayasaya koyanların ve değiştirilmesi için teklifte dahi bulunulmaz diyenlerin bu ülkeyi bölmeye çalıştıklarının farkında mısınız?
Türklerin yoğun olarak yaşadıkları yerlerde seçkinler istedikleri soyadını almalarına izin verilirken, özellikle Kürtlerin yaşadığı bölgelerde nüfus memurluklarına isim listeleri gönderildi. Nüfus memurları, fikirlerini sormaya bile gerek görmeden Kürt ailelere uygun buldukları “Türkçe” isimleri verdiler.
Bilinenin aksine 1919 yılının Ocak ayında Paris’te başlayan Barış görüşmelerine Kürt tarafı hiç de hazırlıksız değildir; gerek içerde hükümetle olsun gerekse dışarda itilaf devletleri ile olsun gerekli temasları yapıyorlardı, ama ulusal birlik sağlanmış değildi.
Bulgar Levası karşısında dahi tutunamayan lira, Edirne’yi, Bulgaristan’ın açık pazarına dönüştürmüştür. Halklarımızın ürettiği ama satın almaya gücü yetmediği her türlü gıda maddeleri Bulgar halkının sofrasını süslemektedir. Bu sürdürebilir bir durum değildir; bunun arkasından sosyalizm gelmezse, faşizm kapıyı çalacaktır.
Kızılbaş Kürtlerin, savaş boyunca Ermenilere yapılan zulme karşı çıkmaları, onları başarabildikleri kadar katliamın yapıldığı Harput ve benzeri yerlerden kaçırmaya, kurtarmaya çalışmaları, iktidardaki İttihat ve Terakki Partisi’ni (İTC) rahatsız etmiştir ve not ettirmişti.
İttihatçıların topluma sundukları ideolojik dar kalıpları arasında toplum sıkıştı kaldı; Türkiye halkları bir yüzyıl boyunca adeta bu dar kalıplar içinde hapsedilerek köleleştirildi.
