İhtiyaçlarını elinden geldiği kadar kapitalizm dışı alternatif üretim alanlarından karşılamalı, halkı sömüren şirketlerle elden geldiğince az ilişkiye girmelidir.
Devrimci örgütler afişleri ile partilerini daha görünür kılmayı başarsa da bir afişten ya da TV reklamından ziyade insanların fikirlerini şekillendiren asıl etken kurdukları birebir iletişimdir.
Sürekli iş ve aş ile tehdit edilen işçiler, sarı sendikaları gördükçe devrimci mücadeleye olan inançlarını kaybetmektedir. Bununla mücadele etmenin tek yolu, devrimci örgütlerin işçi sınıfıyla bağ kurabileceği yeni yöntemler geliştirmesidir.
