Türkiye ve Kurdistan halkları bu referandumda geleceklerini inşa edeceklerdir. Bu sebeple referandumda karar verecek her iki kesimde kararlarının hayati olduğuna inanmakta ve hiç şüphesiz öyle davranmaktadırlar.
Tabiî ki bu faşist AKP yönetiminin politikalarına bakıldığında HAYIR’ın bu coğrafyadaki halklar için daha HAYIRLI olduğu görülmektedir. Sonucu şimdiden tahmin etmek elbette ki çok zor. Ancak iki ihtimalinde şimdiden iyi çözümlenmesi ve her iki olasılığa göre bir strateji belirlenmesi gerekmektedir.
Son yapılan anketler, AKP içerisindeki fireler, MHP’nin tabanıyla tavanın içine düştüğü durum HAYIR oylarının daha yüksek olduğunu göstermektedir. Ancak bunlar HAYIR cephesini kandırmamalı verilecek mücadelede rahatlığa sevk etmemelidir. Çünkü EVET’çi faşist AKP-Ergenekon cephesi hala seçim çalışmalarına başlamadı. Bu ittifakın seçim çalışmaları elbette ki paneller, mitingler ve konferanslar olmayacaktır. Bu ittifakın çalışmaları zaten ittifakın sözcüsü Numan Kurtulmuş tarafından dile getirildi. Numan Kurtulmus “Evet çıkana kadar terör saldırıları, bombalı eylemler ve suikastlar olabilir.” çıkışı faşist cephenin nasıl bir seçim çalışması yürüteceğini göstermektedir. Fikri Sağlar’ın “Kürt seçmenini engelleyebilirler.” sözü aslında tabloyu daha da netleştirmekte 1 Kasım seçimlerini savaş konseptiyle kazanan faşist cephenin aynı stratejiyi izleyebileceğini göstermektedir. Dağınık duran şovenist oyları toparlamanın yolunu Kürt katlinde gören AKP’nin bu formülü kullanacağına hiç şüphe yok. Belki yine şehirlere tanklar sürerek siyasi operasyonlar yapıp milliyetçi tabanı bir arada tutmayı deneyecektir. Baharda Kandile yapılacak operasyon, Yunanistan ile tekrar gündeme gelen kayalıklar krizi şovenist oyları toplamanın yol haritasıdır.
Tüm bunlara rağmen sandıktan HAYIR çıkması durumunda çokta olumlu gelişmeler beklenmemelidir. 7 Haziran seçimlerini, anayasal kararları kabul etmeyen Erdoğan’ın HAYIR sonucunu kabullenip köşesine çekileceğini beklemek saflık olacaktır. Aslında HAYIR sonucunun mucizeler doğurmayacağını bilmemiz gerekmekte.
Siyasilerimiz başka ülkelerin camilerinde cuma namazları kılacağız dediğinde HAYIR diyebilseydik, şehirlere tanklarla on binlerce asker girdiğinde, insanlar ablukalarda aç susuz bırakıldığında HAYIR diyebilseydik, Taybet Analar sokak ortalarında can çekiştirildiğinde, Miray bebekler kundaklarda öldürüldüklerinde, Hacı Lokman Birlik’ler zırhlı araçlarda sürüklendiklerinde, bodrumlarda diri diri insanlar yakıldığında HAYIRRRRR…. diye haykırabilseydik belki de bu HAYIR’I son umut olarak görmeyecektik.
