“Yoksulluğu azaltmadan zenginliği arttıran ve suç işleme bakımından, sayılardan daha hızlı artış gösteren bir toplumsal sistemin özünde çürümüş bir şeylerin olması gerekir.” Karl Marks
Eyüp Yalur / Yazarın diğer makaleleri için tıklayınız
Fakirlik maddi anlamda (yeme, içme, giyim, barınma vb) temel ihtiyaçları karşılayamama halidir.
Fakirler hakları gasp edildikleri için sistemin maddi ve manevi imkanlarından yararlanamaz, yaşamları hep zorluklar içerisinde geçmektedir çoğunlukla yaşamlarını yardımlarla sürdürebilen birey ve ailelerdir.
Fakirler ülkenin hiçbir nimetinden vatandaş olarak yararlanamazlar. Okuyamaz, meslek edinemez, üniversite onlar için ham hayal… Dünyanın en büyük havaalanı, en uzun köprüsü, en yüksek viyadüğü, ülkenin cennet köşesi onlar için hiçbir şey ifade etmez.
Fakirlerin meskenleri yaşadıkları şehrin ya varoşları ya da kuçe diye tabir edilen sokaklardır.
Siyaset cambazları bu varoş ve kuçelerde yaşayanları oy depoları olarak görürler. Yemen türküsünde söylendiği gibi…
“Zenginimiz bedel öder
Askerimiz fakirdendir…..”
Ülke savunması da fakire emanettir.
FAKİRLİK AYIP DEĞİL
Fakirlik ayıp değilse, peki ayıp olan ne?
Hırsızlık, yolsuzluk, adam kayırma, rüşvet alıp verme, ihalelerdeki usulsüzlükler ve dahası ayıp değilse bırakınız fakirlik ayıp olsun.
Bu ayıp avucunun içine aş, iş yazan gencin, üşüyen çocuğunu saç kurutma makinesi ile ısıtan annenin, evine ekmek parası götüremeyen babanın ya da atanamayan öğretmenin intihar etmelerine sebep olanların ayıbıdır.
Devletin imkanlarını aile bireylerine, yandaş ve candaşlara peşkeş çekenlerin ayıbıdır.
Bu ayıp hak etmeden oturduğu koltuğun hakkını vermeyenin ayıbıdır.
Ehliyetsiz, liyakatsiz oturduğu koltuktan utanmayanın ayıbıdır.
Başarısızlıklarını gizlemek için iş beğenmiyorlar diyen siyasetçinin ve bürokratın ayıbıdır.
FAKİRLİĞİN SEBEPLERİ
* Fakirliğin en büyük sebebi devletin gerçek anlamda sosyal hukuk devleti olmamasıdır.
* Rejimin ve siyaset kurumunun şeffaf ve hesap verebilirlikten uzak olması.
* Ülke kaynaklarının çarçur edilmesi birilerinin palazlanması için peşkeş çekilmesi.
* Fırsat eşitliği ilkesinin rafa kaldırılması.
* Atamaların ehliyet ve liyakate göre değil adamına göre yapılması.
* İnsanların emeklerinin sömürülerek ucuz işgücü olarak kullanılması.
* Gelir dağılımındaki adaletsizlik ve adil paylaşımın olmaması.
Fakirliğin sonuçları olarak;
* Fakirliğin en büyük mağdurları her zaman olduğu gibi kadınlar ve çocuklar.
* Fakirlik insanların ruhsal, bedensel, zihinsel, psikolojik durumlarını olumsuz etkiler.
* Fakirler makus talihlerini yenmek için başka diyarlara göç ederler. Ya metropol varoşlarına yerleşirler ya da dış göçle mülteci durumuna düşerler.
Sonuç olarak fakirlik ayıptır, günahtır ve suçtur. Bu ayıp, bu günah, bu suç toplumu adaletli yönetmeyen, yönetemeyen yöneticilerindir, fakirlerin değildir.
