Türkiye çözüm ve barış sürecinin bitirilmesinden sonra standartlara ve yükselişe geçen bir devlet ve toplum profilinden ayrılıp hızlı bir çöküşe geçti.
Hasan Işık / Yazarın diğer makaleleri için tıklayınız
Bugün gelinen bütün çöküşlerin ana sebeplerinden birisi demokratik çözüm yollarının kapatılmasıdır. Artık Türkiye çöküşteki bir ülkedir. Bu çöküş toplumsal ahlaktan, siyasi seviyeye, ekonomik durumdan insani ilişkilere kadar her yerde kendini göstermektedir.
Ana gündemde ekonomik çöküş görülse de ekonomik çöküşten daha vahim tablolar ortaya çıkmaktadır.
Toplumsal ahlak adeta çöküş seviyesinin altına inmiştir. Sisteme muhalif olan herkesin terörist olarak görülmesi toplumdaki değer yargılarının çürümüşlüğünün basit bir örneğidir. Çocukların okulda öğretmeni, camide imam evde akrabaları tarafından tecavüze uğraması ekonomiden daha korkunç bir çöküşün örneğidir. İnsanların kıyafetlerinden dolayı bile saldırıya uğramaları toplumsal bir çöküşün linç pratiğine bir örnektir. İstanbul’da bir köpeğe yapılan işkenceyi protesto eden insanları “Gusül abdesti almayı bilmeyenler hayvan haklarını savunamaz” diye protesto edenler çöküşün vücut bulmuş halleridir.
Dünya medeniyetinin doğum yeri olan Yunanistan’daki trajik orman yangınına sevinen gazeteciler, uzmanlar ahlakın bittiği yerin bekçileridir.
Tüm bu çöküş tablosu bir birikimin sonucudur. Ermeni ile başlayıp Kürt, Alevi ile devam eden düşman yaratma makinesi olan devlet mekanizması toplumu her şeye hatta birbirine bile düşman hale getirdi.
Toplumun gerçek düşmanını görmediği müddetçe kendisine ve tüm insanlığa karşı düşmanlığı devam edecektir.
Düşman yaratmakla varlığını sürdüren bu sistem toplumun esas düşmanıdır.
Birbirine beslediği düşmanlıktan vazgeçtiği an toplum gerçekleri görecektir. Yalnızlaşan ve Dünya sisteminden geriye doğru düşüşe geçen bir ülke, şehit edebiyatıyla varlığını sürdüren siyasilerin bedelli askerlik kararlarını, günden güne çöküşte olan ekonomiyi, yitirilmiş toplumsal ahlakı görecektir.
