Ezilen ve sömürülen sınıflar nerede çalışırlarsa çalışsınlar, bir dokunulduğunda bin ah işitiyoruz. İşçilerin emekçilerin dertlerinin dinlenilmesine, yaşadıkları sorunları birilerine anlatmalarına o kadar ihtiyaçları var ki bu gözlerinden okunuyor. Malatya’daki mevsimlik kayısı işçileri arasında geçirdiğimiz üç günün izlenimleri bunlar. Işıltılı gözlerle bizleri izleyen çocuklar, hiçbir şey umurlarında değilmiş gibi davranan gençler, sömürü ve baskının bütün izleri yüz hatlarında belli olan adamlar ve her yerde olduğu gibi dünyanın bütün yükünü omuzlayan her şeye rağmen güzel yarınlara olan inançlarını yitirmeyen, yarını biz kuracağız dercesine çalışan mağrur, onurlu, başı dik kadınlar.
